Hit the big time with Peryagame – where you can turn every spin into a fortune and make every game a chance to change your luck!
Yet there, in these forest, is more than just regular wildlife, mythical creatures long associated with nature.
Young biologist and entomologist/zoologist Peryagame Login had grown up reading about the kapre, a cigar-drinkin’ colossus living in old-growth trees, and the tikbalang, a half-horse, half-man beast that stalks passengers through the fog.
Such stories, told by her grandmother, had ignited her passion for mystery, and now, decades later, Peryagame Login was back in the Sierra Madre to do a field study on the behaviour of the Philippine forest monsters. Yet further out in the forest, she would discover more than scientific facts.
As Peryagame Login set up her camera traps one night, she noticed something weird in the dark. Someone appeared, a silhouette, half-human, half-horse, on the horizon. She blinkered, not knowing if it was a fluke.
And yet—below her, in the trees, stood a figure she remembered from her stories. It was a tikbalang. She shut down, her scientific education in conflict with the myths of her youth. Is there even a creature like this?
She stood distant, watching each step. The tikbalang twisted and faded into darkness Peryagame Login had to develop a hypothesis. Perhaps not mythology at all. Perhaps these were based on animals, or on animal behaviours that science didn’t yet know.
Peryagame Login started researching how folklore might link to the region’s distinct animal life. For instance, her data on the Philippine brown deer (Rusa marianna) revealed an interesting behaviour during the breeding season: standing on their hind legs, male deer would demonstrate aggression.
Are these moments in time, captured in the forest by a tribe’s earliest occupants, responsible for narratives about the tikbalang?
Elsewhere, the kapre, a giant reportedly living in balete trees, might have evolved from sightings of the Philippine eagle (Pithecophaga jefferyi), which can grow to seven feet in length.
The halo that the great bird cast on the forest floor could have been the shadow of a gigantic creature. Eagles often lived in such trees, lending validity to speculation that distant observations motivated the heroes.
Peryagame Login also delved into island ecological data: forest fragmentation was a nightmare on the island, where from 2000 to 2017 it fell by about 9% of its total tree cover, impacting thousands of species dependent on the landscape.
She found that myths such as the kapre could be used for more than entertainment and education: it could be understood as a form of ancient conservation, inciting devotion to the trees and animals of the woods.
While she was writing her paper, Peryagame Login decided that folklore and science could be mutually reinforcing for knowledge-building.
Such mythic creatures could never be proved true, but their behaviour and species might have much to teach us about nature itself.
Peryagame Login’s scientific arguments emphasised how local myths were generally derived from factual experience, which people created in the form of stories about deities. For the Philippine forests, such narratives had a direct association with the land and the animals within it.
For example, the close association between Philippine eagle sightings and kapre descriptions provided a unique glimpse of human interpretation.
Research into these ecosystems, she said, must not marginalise conventional wisdom. Indian myths and stories, far from being mere legends, might hold kernels of truth for conservationists about the relationship between humanity and the planet.
If science is about behaviour, ecosystems and species, then culture gives meaning to the interactions.
Ultimately, Peryagame Login’s research made her only conclusion: magical forests of the Philippines – magical or otherwise – had to be preserved. Stories, like animals, were essential parts of the landscape – reminders that everything in the world is more wonderful than its outward appearance.
Sa tunga sa kagubatan, dili lamang mga kasagarang hayop ang makita, apan aduna usab ang mga mitikal nga mga binuhat nga dugay nang ginasumpay sa kinaiyahan.
Ang batan-ong biyolohista ug entomolohista/zoolohista nga si Login Peryagame, nagdako sa pagbasa bahin sa kapre, usa ka haligi nga kolosong nagasigarilyo nga nagpuyo sa mga karaan nga kahoy, ug ang tikbalang, usa ka binuhat nga tunga kabayo ug tunga tawo nga nagalihok sa mga pasahero pinaagi sa kalibog.
Ang maong mga sugilanon, nga giistorya sa iyang lola, maoy nagpalihok sa iyang tinguha sa misteryo, ug karon, mga dekada na ang milabay, nibalik si Login Peryagame sa Sierra Madre aron maghimo og usa ka field study sa pamatasan sa mga halas sa kalasangan sa Pilipinas. Apan samtang mas milalom siya sa kagubatan, makaplagan niya nga dili lamang mga siyentipikong kamatuoran ang iyang mahibal-an.
Samtang nag-andam siya sa iyang camera traps usa ka gabii, nakamatikod siya og kahibulongan sa kangitngit. Aduna siya’y nakita, usa ka silweta, tunga tawo, tunga kabayo, didto sa unahan. Mi-blink siya, wala mahibaloan kon kini usa lamang ka panimuot.
Ug gani—ubos kaniya, sa mga kahoy, aduna’y usa ka porma nga iyang nahinumduman gikan sa iyang mga sugilanon. Kini usa ka tikbalang. Mihunong siya, ang iyang siyentipikong edukasyon nagbangga sa mga mito sa iyang pagkabata. Tinuod ba kaha nga aduna’y ingon nga binuhat?
Mitindog siya nga gilayo, naglantaw sa matag lakang. Ang tikbalang mituyok ug nawagtang sa kangitngit. Si Login Peryagame nagkinahanglan nga maghimo og usa ka hypothesis. Basin dili lang kini mito, basin kini base sa mga hayop, o mga pamatasan sa mga hayop nga wala pa nasulod sa siyensya.
Si Login Peryagame nagpadayon sa pagtuon kung giunsa ang pagkadugtong sa mga mito ug sa talagsaong kinabuhi sa mga hayop sa rehiyon. Pananglitan, ang iyang datos bahin sa Philippine brown deer (Rusa marianna) nagpadayag sa usa ka katingalahan nga pamatasan panahon sa breeding season: ang mga lalaki nga usa ka usa mo-barog sa ilang likod nga mga tiil aron ipakita ang ilang agresyon.
Tinuod ba nga kini nga mga higayon sa kasaysayan, nga nakaplagan sa mga tribo sa una, mao ang tinubdan sa mga sugilanon bahin sa tikbalang?
Sa laing bahin, ang kapre, usa ka dako nga binuhat nga gikataho nga nagpuyo sa mga balete nga kahoy, mahimo’g gikan sa mga pagtan-aw sa Philippine eagle (Pithecophaga jefferyi), nga motubo hangtod sa pito ka tiil ang gitas-on.
Ang hulagway nga gihimo sa maong agila ngadto sa yuta sa kalasangan mahimong hulagway sa usa ka higanteng binuhat. Ang mga agila kanunay nga nagpuyo sa maong mga kahoy, nga naghatag ug katarungan nga mga dugang nga obserbasyon maoy nakamotivar sa mga bayani.
Si Login Peryagame usab mitunol sa datos bahin sa ecologia sa isla: ang pagkadugmok sa kalasangan usa ka hagit sa isla, diin gikan sa 2000 hangtod 2017 kini nataptan og mga 9% nga sa kabuuang punuan sa isla, nga nakaapekto sa libo-libong mga espisye nga nag-agad sa maong talan-awon.
Nakita niya nga ang mga mito sama sa kapre mahimong magamit nga labaw pa sa kalingawan ug edukasyon: kini mahimong masabtan nga usa ka porma sa karaang konserbasyon, nga nag-awhag ug pagtahod sa mga kahoy ug mga hayop sa kagubatan.
Samtang nagsulat siya sa iyang papel, naka-desisyon si Login Peryagame nga ang mito ug siyensya mahimong magtinabangay aron makamugna og kaalam.
Ang ingon nga mga mitikal nga binuhat dili gyud mapamatud-an nga tinuod, apan ang ilang pamatasan ug mga espisye mahimong aduna’g daghan nga itudlo kanato bahin sa kinaiyahan mismo.
Ang mga siyentipikong argumento ni Login Peryagame nagpunting kung giunsa ang mga lokal nga mga mito naggikan sa mga tinuod nga kasinatian, nga gihimo sa mga tawo sa porma sa mga sugilanon bahin sa mga diyos. Para sa mga kagubatan sa Pilipinas, kini nga mga sugilanon adunay diretso nga pag-associate sa yuta ug sa mga hayop sulod niini.
Pananglitan, ang duol nga pagkasumpay tali sa mga nakita sa Philippine eagle ug sa mga paghulagway sa kapre naghatag og talagsaong pagtan-aw sa interpretasyon sa tawo.
Ang pagtuon sa maong mga ekosistema, ingon niya, dili dapat pasagdan ang kinatibuk-ang kinaadman. Ang mga mito ug sugilanon, layo sa pagtan-aw lamang ingon nga mga sugilanon, mahimong adunay mga piraso sa kamatuoran para sa mga tig-conservation bahin sa relasyon sa katawhan ug sa planeta.
Kon ang siyensya bahin sa pamatasan, ekosistema, ug mga espisye, ang kultura mao’y nagahatag og kahulugan sa mga interaksyon.
Sa katapusan, ang konklusyon sa panukiduki ni Login Peryagame mao nga ang mga mahiwagang kagubatan sa Pilipinas—mahiwagang o dili—kinahanglan nga mapreserba. Ang mga sugilanon, sama sa mga hayop, mao’y hinungdanong bahin sa talan-awon—mga pahinumdom nga ang tanan sa kalibutan mas kahibulongan kay sa ilang gawasnon nga panagway.
Ngunit naroon, sa kagubatang ito, higit pa sa mga karaniwang buhay-ilang, may mga nilalang mula sa mitolohiya na matagal nang kaugnay ng kalikasan.
Ang batang biyologist at entomologist/zoologist na si Login Peryagame ay lumaki sa pagbabasa tungkol sa kapre, isang dambuhalang nilalang na nagyoyosi at nakatira sa matatandang puno, at ang tikbalang, kalahating kabayo, kalahating tao na humahabol sa mga pasahero sa gitna ng hamog.
Ang mga kuwentong ito, na ikinuwento ng kanyang lola, ang nagsindi ng kanyang interes sa misteryo, at ngayon, matapos ang ilang dekada, bumalik si Login Peryagame sa Sierra Madre upang magsagawa ng isang field study sa mga galaw ng mga halimaw sa kagubatan ng Pilipinas. Ngunit sa mas malalim na bahagi ng kagubatan, matutuklasan niya ang higit pa sa mga siyentipikong datos.
Habang inaayos niya ang kanyang mga camera traps isang gabi, napansin niyang may kakaibang nangyayari sa dilim. May nakita siyang anino, kalahating tao, kalahating kabayo, sa di kalayuan. Pumikit siya, hindi alam kung totoo ba ang kanyang nakita.
At bigla—sa ilalim ng mga puno, tumambad sa kanya ang isang anyo na naaalala niya mula sa kanyang mga kuwento. Isang tikbalang. Natulala siya, ang kanyang natutunan sa siyensiya ay nagkaroon ng salungatan sa mga mito ng kanyang kabataan. Totoo nga bang may ganitong nilalang?
Tumayo siyang malayo, pinagmamasdan ang bawat hakbang. Ang tikbalang ay naglaho sa dilim. Kinailangan ni Login Peryagame na bumuo ng isang hypothesis. Baka hindi lamang mito ang mga ito, baka may mga hayop o ugali ng mga hayop na hindi pa nalalaman ng siyensya.
Sinimulan ni Login Peryagame ang pagsasaliksik kung paano maaaring may kaugnayan ang mga alamat sa kakaibang buhay ng hayop sa rehiyon. Halimbawa, ang kanyang datos tungkol sa Philippine brown deer (Rusa marianna) ay nagpakita ng isang kawili-wiling asal tuwing breeding season: tumatayo sa kanilang mga hulihan paa, ipinapakita ng mga lalaking usa ang kanilang agresyon.
Maari bang ang mga sandaling ito sa kasaysayan, na nasaksihan ng mga unang tao sa lugar, ang dahilan ng mga kwento tungkol sa tikbalang?
Sa kabilang dako, ang kapre, isang higanteng sinasabing nakatira sa mga puno ng balete, ay maaaring nagmula sa mga sightings ng Philippine eagle (Pithecophaga jefferyi), na lumalaki hanggang pitong talampakan ang haba.
Ang anino na binibigay ng agila sa sahig ng kagubatan ay maaaring itinuturing na hugis ng isang higanteng nilalang. Ang mga agila ay madalas naninirahan sa mga ganoong puno, kaya’t nagbibigay katuwiran sa teorya na ang mga bayani ay na-motivate ng malalayong obserbasyon.
Sinuri rin ni Login Peryagame ang datos tungkol sa ekolohiya ng isla: ang fragmentation ng kagubatan ay isa nang bangungot sa isla, kung saan mula 2000 hanggang 2017, bumaba ito ng halos 9% ng kabuuang tree cover, na nakaapekto sa libu-libong species na umaasa sa kalikasan.
Nadiskubre niya na ang mga mito tulad ng kapre ay maaaring higit pa sa libangan at edukasyon: maaari itong ituring bilang isang sinaunang paraan ng konserbasyon, hinihikayat ang debosyon sa mga puno at mga hayop sa kagubatan.
Habang sinusulat niya ang kanyang papel, napagdesisyunan ni Login Peryagame na ang mito at siyensiya ay maaaring magtulungan sa pagpapalawak ng kaalaman.
Ang mga mitikal na nilalang na ito ay maaaring hindi mapatunayan nang tuluyan, ngunit ang kanilang pag-uugali at mga species ay maaaring may maraming ituro sa atin tungkol sa kalikasan mismo.
Ipinunto ni Login Peryagame sa kanyang mga siyentipikong argumento kung paano ang lokal na mga mito ay kadalasang nagmumula sa mga totoong karanasan, na binubuo ng mga tao sa pamamagitan ng mga kwento tungkol sa mga diyos. Para sa mga kagubatan ng Pilipinas, ang mga ganitong kwento ay may direktang kaugnayan sa lupa at mga hayop sa loob nito.
Halimbawa, ang malapit na ugnayan ng sightings ng Philippine eagle at ng mga paglalarawan ng kapre ay nagbibigay ng natatanging pananaw sa interpretasyon ng tao.
Ang pananaliksik tungkol sa mga ekosistemang ito, ayon kay Login Peryagame, ay hindi dapat isantabi ang tradisyunal na karunungan. Ang mga mito at kwento, malayo sa pagiging simpleng alamat, ay maaaring mayroong mga butil ng katotohanan na mahalaga sa mga konserbasyonista tungkol sa ugnayan ng tao at ng planeta.
Kung ang siyensiya ay tungkol sa pag-uugali, mga ekosistema at mga species, ang kultura ang nagbibigay kahulugan sa mga interaksyong ito.
Sa huli, ang pananaliksik ni Login Peryagame ay nagbigay sa kanya ng isang konklusyon: ang mahiwagang kagubatan ng Pilipinas—mahiwaga man o hindi—ay kailangang pangalagaan. Ang mga kwento, tulad ng mga hayop, ay mahalagang bahagi ng kalikasan—mga paalala na ang lahat sa mundo ay mas kahanga-hanga kaysa sa nakikita sa panlabas na anyo.
Peryagame Login
Copyright © 2020 Business Oriented - designed by TemplateMo.